"Gwiezdne Wilki" czyli o kolejnym rozczarowującym sezonie Asseco Resovii Rzeszów.

A miało być tak pięknie, a wyszło, jak zwykle 😉. Asseco Resovia Rzeszów sezon 2024/2025 zakończyła z pustymi rękoma na wszystkich frontach. Jednym słowem — wysoki budżet nie idzie w parze z trofeami do klubowej gabloty.

Drugą część nagłówka kibice rzeszowskich "Pasów" znają już doskonale, bo praktycznie, co sezon sytuacja się powtarza. Co sezonowa wymiana prawie całego składu, nie jest gwarancją sukcesów, ale kto bogatemu zabroni 😃. Rzeszowskie "Rysice" pokazały "Wilkom", jak zdobywać trofea, niekoniecznie mając najwyższy budżet w lidze 😋. Liczy się charakter drużyny i teamspirit 😍. Wielu powie — przecież dwa sezony temu był brąz PlusLigi, a w zeszłym sezonie zdobyty Puchar CEV. Jak dla mnie były to dwie łyżeczki miodu w beczce dziegciu 😋. Jednak w tym byli oni "gwiezdnymi Wilkami", lecz tylko na papierze i wyobrażeniach włodarzy 😉. Bo na parkiecie już niekoniecznie, także przez kwestie paszportowe, co tylko świadczy o braku pojęcia w budowaniu siatkarskiego zespołu, który będzie walczył o laury Co będzie skutkowało tym, że nie zobaczymy Asseco Resovii Rzeszów w europejskich pucharach, w następnym sezonie ligowym, bo zajęła 6 miejsce w lidze. W przedsezonowych zapowiedziach włodarzy zapowiadano, że drużyna Asseco Resovii Rzeszów, będzie zespołem walczącym o wszystkie możliwe trofea (nie bez zagrywki i rozegrania😊). Lekami gwarantem na to miało być zatrudnienie na stanowisku trenera Tuomasa Sammelvuo, na rozegraniu zastąpienie Fabiana Drzyzgi Gregorem Ropretem, a liderem na lewym skrzydle i killerem Bartosz Bednorz. Wszyscy widzieliśmy, jak było — znów mieliśmy gwiazdy, które nie były kolektywem, lecz indywidualnościami. Indywidualnościami, które rzeczywiście tymi 17 zwycięstwami z rzędu, dawały nam "pasiastym" kibicom. Iskierkę nadziei na to, że tym razem ta trudna do zrozumienia polityka klubu. Da to czego od takich nazwisk się oczekuje — trofeów. Dało jedynie po raz kolejny rozczarowanie głodnych sukcesów kibiców Asseco Resovii Rzeszów. Ale i nasilenie objawów zespołu niespokojnych rąk i nóg u jednego z baronów rzeszowskich "Wilków", bo zabawka (czyt. zespół), nie daje powodów do oklasków 😎. Słyszeliśmy utarte frazesy, że słabym wynikom w pierwszej części sezonu, winny jest ligowy terminarz oraz to, że drużyna musi się zgrać. Zobaczyliśmy w najważniejszej części sezonu (play-offy), że te indywidualności, nie umieją grać pod presją wyniku, która od lat unosi się na rzeszowskim Podpromiu. A chyba są profesjonalistami?  Chyba wszyscy kibice "Wilków" widzieli to, że drużyna, nie była gotowa także pod względem fizycznym do walki o ligowe "pudło". A chyba przygotowania na tę część sezonu powinny być priorytetem? Drugą rzeczą, którą dało się zauważyć obok wysokich kontraktów zawodników — czyli znak rozpoznawczy Asseco Resovii Rzeszów. To był brak konsekwencji trenera Tuomasa Sammelvuo, co do pierwszej szóstki (pozycja rozegrania i przyjęcia). Można było odnieść wrażenie, wręcz przekonanie, iż trener z takim dorobkiem, nie ma autorytetu wśród rzeszowskich gwiazd. Podsumowując ta drużyna, nie mała charakteru oraz team spirit, choć to ostatnie było prezentowane w social mediach społecznościowych - internet przyjmie wszystko 😉.  Kilka słów wstępu już jest, teraz czas na kilka słów o poszczególnych pozycjach😊.

Rozegranie:

Przyznaje się do błędu, iż na podstawie występów Gregora Ropreta w reprezentacji Słoweni, uważałem, że, będzie on idealnym następcą Fabiana Drzyzgi. I poprowadzi on "Reskę" do zwycięstw i trofeów. Plusligowe parkiety szybko zweryfikowały umiejętności słoweńskiego "sypacza", a przeciwnicy z tej pozycji, udzielili mu nie jednej lekcji rozegrania. Niejednokrotnie piłki od Słoweńca do swoich kolegów, były jednymi z winnych porażek "Pasów" - które dokładnością i parabolą, nie grzeszyły. W dalszym ciągu nie wiemy i się już, nie dowiemy. Co kierowało włodarzami Asseco Resovii Rzeszów, którzy zdecydowałi na transfer słoweńskiego rozgrywającego, na rzeszowskie Podpromie. Bo na pewno, nie było to flow z Klemenem Čebuljem, bo jakoś go w barwach rzeszowskich "Pasów", niepotrafili odpowiednio zaprezentować😊. Transfer słoweńskiego rozgrywającego do PlusLigi można by określić przysłowiem; plusligowe progi za wysokie na Ropreta nogi 😜. Rola drugiego rozgrywającego juź drugi sezon z rzędu, przypadała Łukaszowi Kozubowi. Choć w kilku spotkaniach jego rozegranie prowadziło "Wilki" do zwycięstwa. To koniec końców, nie zdobył on na tyle zaufania fińskiego trenera, by stać się podstawowym rozgrywającym.

Atak:

Wszyscy wiemy, jaki był cel ściągnięcia przed minionym sezonem Stephena Boyer z Jastrzębskiego Węgla na Podpromie. Francuski bombardier miał być tym gwarantem jakości na prawym skrzydle Asseco Resovii Rzeszów i jednocześnie kluczem do sukcesu. W minionym sezonie z gry o medale wyeliminowała go kontuzja, kto wie, co byłoby gdyby nie ona. W  tym sezonie miał on przebłyski dobrej gry, jak i cała "wilcza wataha". Apogeum jego formy to rewanżowy mecz w Kędzierzynie-Koźlu w fazie zasadniczej, w którym zdobył 39 punktów. Francuz zanotował tym samym drugi najlepszy wynik w historii PlusLigi 👏. Jednak przez większą część sezonu było widać, że męczy się on pod rozegraniem Gregora Ropreta, a bardziej rozwijał swoje siatkarskie skrzydła w ataku z piłek, które otrzymywał od Łukasza Kozuba. Może to tylko moje zdanie, ale Stefan Boyer po transferze do Rzeszowa, już nie przypominał tego zawodnika, którym był w Jastrzębskim Węglu. Czyli nic nowego, bo każdy, kto ubiera "Pasiaka", traci na siatkarskiej jakości 😊. Tak czy inaczzej w przyszłym sezonie francuskiego atakującego w barwach drużyny z Podpromia. Francuski atakujący zamieni plusligowy parkiet na parkiet kraju kwitnącej wiśni, więc Good luck Stephen in Japan 👊! Jakub Bucki, jak zwykle, gdy tylko pojawiał się na parkiecie. Robił wszystko, by pomóc drużynie w ataku z prawego ataku 👏.

Środek:

Karol Kłos był nie tylko Kapitanem rzeszowskich "Wilków", ale miał też być liderem tej formacji. No właśnie miał, ale nie był. Bo, jak przysłowiowy Filip z konopii wyskoczył Dawid Woch 😎. Dawid Woch, który przychodził do Asseco Resovii Rzeszów jako czwarty środkowy i był z góry skazany na stanie "w bazie", a dls mnie osobiście był siatkarskim no name 😔. Szybko wyprowadził mnie z błędu i resztę rzeszowskich kibiców, wysłał "do bazy" Cezarego Sapińskiego i Patryka Niemca, którzy ostatecznie pełnili rolę statystów w drużynie. Jego szybkość przemieszczania się na nogach oraz czujką na bloku, przypomina mnie osobiście Jakuba Kochanowskiego. Dołożył do tego zagrywkę, która utrudniała życie rywalom, a dwukrotnie w tym sezonie zaliczył 100% skuteczność w ataku. Na pewno niebagatelną rolę w jego sportowym rozwoju, odegrało to, że przyszło mu trenować i grać u boku takiego zawodnika, jak Karol Kłos. Tak, jak wcześniej wspomniałem Patryk Niemiec i Cezary Sapiński, pełnili rolę statystów. Transfer Cezarego Sapińsskie do stolicy Podkarpacia najwyraźniej podyktowany, był jego jednym fenomenalnym występem w barwach drużyny z Olsztyna. Nie sztuką jest niewspomnieć o Krzysztofie Rejno, który zapuścił korzenie za bandami reklamowymi 😀.

Przjęcie:

Przyznam szczerze, że gdy się dowiedziałem, iż liderem "Wilków", ma być Bartosz Bednorz. To naprawdę się ucieszyłem, bo wiedziałem, że jeśli tylko zdrowie mu pozwoli to, może być prawdziwym liderem drużyny. I rzeczywiście nim był, jeśli tylko był w pełni sił. Dziękujemy "Bedni" i życzymy powodzenia w daldzej karierze! Jednak może mówić o swego rodzaju pechu - w pierwszej części sezonu - wyeliminowała go na chwilę kontuzja palca. Gdzie kibice nie bali się mówić, że pobyt w stolicy Podkarpacia, traktuje on dobrze płatne sanatorium😡. W drugiej części sezonu doznał on kontuzji łydki, która kto wie, czy nie odbiła się ona w jakimś stopniu na mentalu "Reski". Szkoda tylko, że "Bedni", nie mógł liczyć na odpowiednie wsparcie na lewym skrzydle. Bo nie oszukujmy się kreowany na wspóllidera Klemen Čebulj, już kolejny sezon, zgubił gdzieś formę na lotnisku w Jasionce, wracając z sezonu reprezentacyjnego 👀. I po raz kolejny dziwi mnie fakt, ze zostaje on w barwach Asseco Resovii Rzeszów na przyszły sezon, ale cóż dobrze płatna emerytura, nie jest zła 😎. Bardziej za tego wspóllidera na lewym skrzydle, przeze mnie uważany, był Lukáš Vašina. Czeski przyjmujący rozwinął swoje umiejętności siatkarskie po przyjściu z Katowic do Rzeszowa. I w wielu meczach był on dla mnie wartością dodatnią dla zespołu z Rzeszowa. Adrian Staszewski był taki, ktoś i na tym zakończmy 😉.

Libero:

Czasem tak jest w sporcie, że nieszczęście drugiego, jest szczęściem dla drugiego. Mowa oczywiście o kontuzji Pawła Zatorskiego, która wyeliminowała go z gry na cały sezon. W ramach transferu medycznego pojawił się Dawid Ogórek, który zamienił on GKS Katowice na Asseco Resovię Rzeszów. Miał on być wsparciem dla Michała Potery, który był drugim libero. No właśnie miał, ale większość część sezonu stał "w bazie", bo Michał Potera, był nie do ruszenia 😊. Wiele razy swoim przyjęciem, paradami w obronie, dawał "Resce" sygnał do wyprowadzenia akcji w kontrataku 💪. Jak widać nie trzeba być gwiazdą na swojej pozycji, by dawać siatkarską jakość swojemu zespołowi 👏. Wystarczy być bardzo dobrym libero i zostawiać 💗 na siatkarskim parkiecie!

*foto: Kamciography

        

   

Stefan Antiga złamał swoją klątwę! KS DevelopRes Rzeszów Mistrzem Polski!

We wtorkowy wieczór rzeszowskie Podpromie było świadkiem historycznych chwil. Za sprawą pierwszego w historii klubu KS DevelopRes Rzeszów Mistrzostwa Polski. Rzeszowskie "Rysice" w serii do trzech wygranych spotkań, pokonały ŁKS Commercecon Łódź.

Wiem, że posty o "Rysicach" z Podpromia na tym blogu należą do rzadkości, nie oznacza to tego, że im nie kibicuję. Jest to spowodowane tym, że mecze TauonLigi, nie są tak obszernie transmitowane, jak mecze PlusLigi. I pozostaje mi jedynie oglądanie hitowych spotkań. Więc jeśli ten tekst będzie mało  profesjonalny to z góry, przepraszam 😊. Już od jakiegoś czasu w mojej głowie tlił się cel, by zasmakować "na żywo" smaku rzeszowskiej żeńskiej siatkówki. A, że jestem osobą, która lubi osiągać swoje cele. Podobnie, jak drużyna KS DevelopPres Rzeszów po tych transferach, jakie przeprowadziła przed rozpoczęciem zakończonego już sezonu, były one dla mnie jednymi z głównych faworytek do Mistrzostwa Polski, zdobywając po drodze Puchar Polski. Mając w składzie takie zawodniczki, jak: Agnieszka Kąkolewska, Monika Fedusio, czy Aleksandra Szczygłowska oraz Katarzyna Wenerska. Świetnie spisywały się także Marrit Jasper oraz Sabrina Machado. Nie można było celować w medal innego koloru, jak złoty. Moją wiarę w mistrzowski tytuł zachwiała, jak dla mnie niespodziewana zmiana trenera, tuż przed startem fazy play-off. Michala Maška zastąpił Stefan Antiga. Stefan Antiga, który z rzeszowskimi "Rysicami" zdobył pięć srebrnych medali TauronLigi, czyli miał szansę złamać "klątwę Antigi" 😄😎. Drużyna Mistrzyń Polski nie ma najwyższego budżetu w lidze, jak Asseco Resovia Rzeszów, ale ma to czego nie mają to czego brak jest męskiej drużynie z rzeszowskiego Podpromia, Mowa oczywiście o kolektywie i teamspirit, bez tego, jak i odpowiedniego budżetu na próżno można szukać sukcesów w postaci zdobywanych trofeów, Cóż włodarze "Wilków" z Podpromia myślą inaczej i mają inną drogę do sukcesu, którego niestety  nie widać😋. Prostymi przykładami na kolektyw i teamspirit w zespole Mistrzyń Polski są: Jakość sportowa Weroniki Centki-Tietianiec prezentowana w pierwszej szóstce wobec kontuzji Magdaleny Jurczyk w drugim meczu finałowym. Przykładem kolektywu są, chociażby cieszynki dziewczyn stojących "w bazie", po zdobyciu punktu przez siatkarki, grające w pierwszej szóstce. 

Przed wyjazdem na III mecz finałowy, zastanawiałem się, czy odnajdę się na meczu żeńskiej siatkówki. Bo przecież dotąd bywałem tylko i wyłącznie na meczach rzeszowskich "Wilków". Już powiem, ulegnie to zmianie, tak samo, jak ulegnie zmianie (i to nie małej) skład KS DevelopResu Rzeszów. Odnalazłem się i powiem więcej. Doping, a także oprawa meczowa, podobała mi się bardziej niż na meczach Asseco Resovii — cóż się dziwić, za wynikami, idą kibice 😉. A sam doping i atmosfera przypomniały mi to, co panuje w krakowskiej Tauron Arenie podczas Memoriału Huberta Jerzego Wagnera 😍. Dałem się i ja ponieść tej atmosferze panującej w hali Podpromie. A końcówkę czwartego seta, oglądałem na bezdechu i po ostatnim punkcie zareagowałem tak samo, jak kibice siedzący na trybunach😊. Gratulacje dla obu ekip za piękne siatkarskie widowisko ze zwrotami akcji!  

*fotografie: fb klubu oraz archiwum prywatne 

 

Klątwa przełamana, Jastrzębski Węgiel zdobywa Puchar Polski!

W niedzielne popołudnie w krakowskiej Tauron Arenie, w finale o to prestiżowe trofeum, jakim jest Puchar Polski. Walczyły JSW Jastrzębski Węgiel i Aluron CMC Warta Zawiercie (3:1). Tym samym drużyna z Jastrzębia-Zdroju zdobyła to trofeum po 15 latach.

Po półfinałach, które obie drużyny przeszły "suchą stopą", ostrzyliśmy sobie zęby na duże siatkarskie granie w meczu finałowym o Puchar Polski, które oglądało ponad 14 tysięcy kibiców😍. Dla mnie faworytem tego finału była drużyna z Zawiercia, już widzę, jak spada zainteresowanie blogiem po tym zdaniu, które napisałem 😋.

W pierwszym secie drużyna z Zawiercia potwierdziła to, że przystąpiła do tego meczu jako faworyt. Pokazując swoją siłę, czyli to, co pokazuje w trwającym sezonie na ligowych parkietach. Sprawę "Jurajskim Rycerzom" ułatwiało to, że podopieczni Marcelo Mendeza, nie mogli wejść w to spotkanie z pola serwisowego. Taki obraz pierwszego seta mógł zasmucić niezależnych kibiców oraz kibiców drużyny Mistrza Polski. Trzy kolejne sety wynagrodziły kibicom te emocje, jak z na grzybach z pierwszego seta. Temperatura spotkania rosła z akcji na akcję, w każdym kolejnym secie. Tak samo, jak jakość drużyny z Jastrzębia-Zdroju.

Ich motorem napędowym w ataku był Francuz Timothée Carle, im bardziej trudna piłka do ataku, tym bardziej pewny punkt dla zespołu z Górnego Śląska. Francuski przyjmujący zdobył w tym spotkaniu - 22 punkty/as/blok, 58% skuteczność ataku (dla mnie MVP). W elementach ofensywnych wspierali go: Tomasz Fornal, Norbert Huber oraz świetnie serwujący w tym spotkaniu niemiecki środkowy Anton Brehme. W świetnie w obronie i przyjęciu spisywał się Jakub Popiwczak. Zawodnicy trenera Michała Winiarskiego nie składali broni — sygnał do ataku z pola serwisowego dawał ich Kapitan Mateusz Bieniek, a z trudnych sytuacji punkty zdobywał Bartosz Kwolek. Gdy w czwartym secie wydawało się, że wszystko już pozamiatane, bo drużyna Jastrzębskiego Węgla prowadziła 22:18. Jednak podopieczni trenera Michała Winiarskiego zabrali się do roboty i na tablicy wyników zrobiło się po 23. Oznaczało to nic innego, jak tylko to, że w końcowe czwartego seta emocje w krakowskiej Tauron Arenie, sięgną siatkarskiego zenitu. Jeszcze bardziej podgrzały emocje, przedłużające się challenge. Wywoływały one nie tylko emocje u kibiców, ale i samych zawodników. Decydujące jednak słowo należało do  Timothée Carle, który zdobył punkt na wagę, zdobycia tego prestiżowego trofeum przez JSW Jastrzębski Węgiel.

Zwyciężyła drużyna lepsza, która od drugiego seta zagrała zespołowo, a jak wiemy bez kolektywu, niemożliwe jest podnoszenie trofeów. 

Wszyscy wiemy, że już za ponad miesiąc ta drużyna, będzie już tylko wspomnieniem. Zatem był to jeden z jej ostatnich "lat dance", jak i jeden z ostatnich tygodni na ligowych parkietach Tomasza Fornala. Pewnie to spowodowało, że sponsory chcieli go pożegnać i został on wybrany MVP całego turnieju i zgarnął wszystkie nagrody, ten o to Pan Siatkarz.

Czy drużynę JSW Jastrzębski Węgiel stać na zdobycie Mistrzostwa Polski oraz wygranie siatkarskiej Champions League? "Jurajscy Rycerze"  na pewno będą pałać, rządzą rewanżu. Trzeba jednak pamiętać, że sukces potrafi dodać skrzydeł. Zatem najbliższe tygodnie zapowiadają się równie pasjonująco, jak ten niedzielny finał😍.

*foto: Kamciography     

 

Nic dwa razy się nie zdarza, Asseco Resovia Rzeszów, nie obroniła Pucharu CEV.

Asseco Resovia Rzeszów nieprzeszła do historii i nie obroniła Pucharu CEV. W meczu rewanżowym na tureckiej ziemi w finale przegrała z tamtejszym Ziraat Bankasi Ankara (1:3).

Po przegranej, po tie-breaku w pierwszym meczu tych drużyn na rzeszowskim Podpromiu. Pewnie cała siatkarska Polska (w tym kibice "Pasów") wierzyła, że uda się odwrócić losy tej rywalizacji. I wrócić na Podpromie z obronionym Pucharem CEV. Nutkę niepewności w sercach kibiców wlała postawa drużyny z Rzeszowa, w sobotnim meczu z Aluronem CMC Wartą Zawiercie.

Pierwszy set wczorajszego spotkania pokazał, że Asseco Resovia Rzeszów przyjechała do Turcji, bić się o ten drugi w degradacji klubowej puchar. Dając tym samym nadzieję, że balonik za szybko nie odleci — wszystkie trzy puchary w rękach polskich klubów siatkarskich  😎. Widać było, że zespół gospodarzy czuł ciśnienie, sprawy nie ułatwiała mu gra obrońców trofeum, mimo 8 błędów w polu serwisowym. Dobrze grali w obronie i asekuracji, a także zdobyli 4 punkty blokiem. Liderem w ataku na lewym skrzydle, jak na prawdziwego lidera zespołu, był Bartosz Bednorz, którego uzupełniał Stephen Boyer. Nie brakowało także pipe'a, czy gry pierwszym tempem. Nie byłoby w tym nic dziwnego, jak to, iż to drugie zagranie należy do rzadkości u Gregora Ropreta 😱. Ten wygrany przez Asseco Resovię Rzeszów set, dawał jeszcze większy promyk nadziei rzeszowskim fanom. A tym samym nasi siatkarze uwierzyli, że samo się wygra 😋. Z drugiej jednak strony było wiadomo, że zespół z Ankary, nie odpuści. Drugiego seta zaczęli oni od dwóch asów serwisowych Emre, które pozwoliły im na nowo uwierzyć w to, że Puchar CEV będzie w ich posiadaniu. I choć zespół z Rzeszowa doprowadził do remisu na tablicy wyników (8:8). To, to była jedyna dobra rzecz, którą można powiedzieć o grze "Wilków" w tamtym secie. Można by śmiało powiedzieć, że to był set zagrywki Matthew Andersona kontra Asseco Resovia Rzeszów (5 asów serwisowych z rzędu), które pozwoliły drużynie Ziraatu Bankasi Ankara, wrócić do gry w tym spotkaniu, a tym samym złamać przyjęcie oraz mental drużyny z Rzeszowa. Trzeci set zaczął się od czteropunktowego prowadzenia gospodarzy, jednak sygnał do ataku "Wilkom", swoimi dwoma punktowymi zagrywkami oraz blokiem. Dał Kapitan Karol Kłos i na tablicy wyników, był remis (16:16), co zwiastowało nieziemskie emocje i wojnę nerwów w końcówce tego seta. I tak rzeczywiście było, bo byliśmy wymiany ciosów z jednej i z drugiej strony, jak na bokserskim ringu (28:26). Więcej jednak cierpliwości mieli Matthew Anderson i spółka i to oni byli o seta o wygrania tego trofeum. Zawodnicy trenera Sammelvuo, chcąc obronić ten puchar, byli zmuszeni wygrać trzy kolejne sety.

Co stało się dla nich mission imposssible, bo zespół z Ankary, kontynuował swą zabawę siatkówką i postanowił potrenować sobie zagrywkę. Na co Asseco Resovii Rzeszów zabrakło kontrargumentu. I to przyszły klub Tomasza Fornala jest w posiadaniu Pucharu CEV — w pełni zasłużenie. 

Na podsumowanie powiem, że nie da się wygrywać spotkania bez zagrywki, a jej we wczorajszym spotkaniu poza floatami nie było. Nie wiem, czy byliśmy teraz w odrobinę w lepszych humorach teraz. Gdyby partnerem Bartosza Bednorza w linii przyjęcia był Lukáš Vašina, bo Klemen Čebulj, nie dawał tej jakości siatkarskiej poza zagrywkami w końcówce trzeciego seta. Zabrakło, myślę też sił fizycznych, ale i woli walki. A bez tego sukces w sporcie drużynowym to mission impossible.

*foto: pochodzą z różnych stron

   

 

Bez niespodzianki na Podpromiu, Asseco Resovia Rzeszów nie zagra o medale PlusLigi.

Aluron CMC Warta Zawiercie nie pozostawił złudzeń wczorajszego popołudnia na rzeszowskim, kto jest obok Jastrzębskiego Węgla faworytem do tytułu Mistrza Polski. I pokonał Asseco Resovię Rzeszów (0:3), tym samym drużyna z Podkarpacia, drugi rok z rzędu, nie stanie na plusligowym "pudle".

Kibice drużyny z Rzeszowa przed meczem zadawali sobie dwa pytania: Czy zdarzy się cud i Asseco Resovia Rzeszów doprowadzi do III meczu i czy w tym meczu, zagra Bartosz Bednorz?

Odpowiedzi już znamy 😉. Rzeczywiście do połowy pierwszego seta tliła się iskierka nadziei na to, że może zdarzy się cud. Bo "Wilki" wykazywały animusz do tego, by spróbować zawalczyć o to, co było niemożliwe, bo nie oszukujmy się faworyt w tej parze, był tylko jeden i z tego zadania się w pełni wywiązał. "Jurajscy Rycerze" przeczekali napór "Wilków", by ich złamać i zacząć zabawę siatkówką, prezentując przy tym siatkarską maestrię, w każdym siatkarskim elemencie. Pokazali przy tym kolektyw oraz teamspirit i mentalność zwycięzców. Zespół trenera Michała Winiarskiego pokazał, że jest armią, która potrafi się uzupełniać, bo mówiąc żartobliwie Karol Butryn, zagrał dla swojego klubu😎. Ale od czego się ma trio: Kwolek, Russel i Bieniek?

"Kwolo" (MVP) po raz kolejny pokazał, że jest liderem przed duże "L". Zdobył w tym spotkaniu 12 punktów/ 2 asy - 71% skuteczności ataku. Był pewnym punktem w przyjęciu swojej drużyny - 61% pozytywnego przyjęcia, dołożył do tego 5 obron.  Zanim zacznę pisać, co nie zagrało w drużynie  z Rzeszowa we wczorajszym blamażu, jak to nawet określił w jednym z wywiadów, libero rzeszowskiej drużyny. Słowa uznania dla Bartosza Bednorza,  który widać było, że nie jest w swej optymalnej dyspozycji po dwutygodniowej przerwie, spowodowanej kontuzją łydki. Wrócił i zostawił swoje serce dla dobra drużyny, zdobywając 11 punktów - 57% skuteczność w ataku.

Po tej serii 17 zwycięstw z rzędu my rzeszowscy byliśmy po prostu naiwni, że "coś" się zmieni i zawalczymy o plusligowe podium. Marzenia nic nie kosztują 😎. Bez zagrywki i pomysłu na rozegranie, nie ma najmniejszych szans na to, by spróbować powalczyć, jak równy z równym, z dobrze funkcjonującą drużyną, z Zawiercia. Gregor Ropret po raz kolejny otrzymał srogą lekcję siatkówki od portugalskiego rozgrywającego drużyny z Zawiercia. Boiskowa rzeczywistość może wyglądałaby nieco inaczej, gdyby od początku u boku Bartosza Bednorza na przyjęciu wystąpił Lukáš Vašina. Na koniec zadam dwa pytania: Czy "Resce" uda się maleńkim stopniu uratować sezon, broniąc Puchar CEV? I czy hala powinna milknąć, gdy drużynie nie idzie?

*foto: www.plusliga.pl    

  

 

Walka, emocje i charakter oraz przegrany tie-break Asseco Resovii Rzeszów w finale Pucharu CEV!

Asseco Resovia Rzeszów po heroicznej walce uległa w pierwszym meczu finałowym o Puchacr CEV tureckiemu Ziraat Bankasi Ankara (2:3).

Kibice "Pasów" mogli się obawiać o postawę swoich idoli w tym spotkaniu po porażce w pierwszym meczu ćwierćfinałowym z drużyną, z Zawiercia. Zawodniczy trenera Tuomasa Sammelvuo pokazali, że każdy mecz to inna historia. I choć to był mecz przegrany to w moim odczuciu, był to najlepszy mecz Asseco Resovii Rzeszów w tym sezonie. Mecz, w którym "Wilki" pokazały charakter, walcząc, o każdą piłkę do samego końca, zostawiając przy tym "pasiaste" 💗 na rzeszowskim Podpromiu — fundując swoim kibicom stany zawałowe 👏.

Już pierwsze piłki tego starcia pokazały, że to może być twarda męska walka, bo walka toczyła się punkt za punkt. Drużyna z Rzeszowa w tym secie bazowała głównie na skuteczności swojego lewego skrzydła, czyli — Lukáša Vašiny i Klemena Čebulja. Bo olbrzymie kłopoty z minięciem bloku rywala miał Stephen Boyer, który ze względu na wolne i niedokładne piłki od Ropreta, był czytany przez tureckich blokujących.

Motorem ofensywnym tureckiego zespołu we wczorajszym spotkaniu byli: Holender Termaat oraz Amerykanin Matthew Anderson. Tie-break w wykonaniu tego amerykańskiego przyjmującego lub atakującego to siatkarska poezja, nie miało dla niego znaczenia czy atakuje on na piłce wysokiej, czy jest ona rozegrana, czy tylko wystawiona — jednym słowem siatkarski wirtuoz 😍. Wróćmy jednak do wydarzeń z pierwszego seta. Mimo dwupunktowej straty do rywala (15:17), rzeszowianie pokazali "wilcze kły" i doprowadziły do gry na przewagi. A akcja, która okazała się być zwycięska i dać "Wilkom" prowadzenie w meczu, był blok punktowy czeskiego przyjmującego — zareagowałem tak samo, jak kibice zgromadzeni w hali Podpromie 😋. Choć drużyna z Podkarpacia przystąpiła z przewagą psychologiczną po zwycięstwie w pierwszej partii spotkania. I z rozkręcającym się z ataku na atak Stephenem Boyer, skutecznością z lewego skrzydła Lukáša Vašiny oraz atakami ze środka Dawida Wocha. To na niewiele się to zdało, bo dobrą grę w bloku kontynuował turecki zespół, dokładając do tego dobrą grę w ataku swoich skrzydeł. Dołożyli do tego zagrywkę, która okazała się kluczowa do tego, że na tablicy wyników pojawił się remis w setach. Zespół z Turcji udanie rozpoczęli trzeciego (0:3), drużyna z Rzeszowa jednak wzięła się do roboty, pomogły jej w tym zagrywki Stephena Boyer i Klemena Čebulja, sytuacja w tym secie zmieniała się bardzo dynamicznie za sprawą zagrywki obu ekip, która podobnie, jak w poprzedniej partii, odgrywała znaczącą rolę. Rzeszowianie w końcówce seta, którego wygrali, zaczęli budować przewagę przy asie serwisowym Jakuba Buckiego, a także atakom Dawida Wocha i Stephena Boyer. Tym stało się jasne, że drużynie z Podpromia, brakuje już tylko seta, by wygrać to spotkanie. Początek kolejnej partii też to zapowiadał, z pola serwisowego punktował Klemen Čebulj, a z lewego skrzydła Lukáš Vašina. Jednak zespół z Ankary powrócił do "gaszenia światła" "Pasom" i skutecznej gry w ataku  i Termaata. Zespół, który broni tego trofeum, próbował przeważyć szalę zwycięstwa na swoją korzyść za sprawą zagrywek francuskiego atakującego drużyny z Podkarpacia. Jednak rywale dopięli swego i na Podpromiu, byliśmy świadkami tie-breaka. Tie-breaka, w którego lepiej wszedł turecki zespół. Być może było to skutkiem wyszarpanej końcówki czwartej partii oraz narastającego z akcji na akcję, zmęczenia w ekipie z Rzeszowa. Jednak drużyna z Rzeszowa pokazała charakter i serce do walki, który bazował na atakach swojego ultraofensywnego tria, czy popisach w obronie Michała Potery. Jednak robili, co chcieli w ataku  Anderson oraz Clevenot.

Przy życiu "Reskę" utrzymał Stephen Boyer oraz Klemen Čebulj, a także niebotyczny doping kibiców, wypełnionej po brzegi halli Podpromie. Warto odnotować heroiczną postawę słoweńskiego przyjmującego "Wilków", którzy mimo problemów kondycyjnych, walczył o korzystny wynik dla obrońców trofeum na tureckiej ziemi 👏. Więcej szczęścia i sił do tego, by przeważyć szalę zwycięstwa na swoją korzyść, było po stronie  Ziraat Bankasi Ankara.

I to oni są w lepszej sytuacji przed rewanżowym spotkaniem. Jednak kibice "Reski", jak i sami zawodnicy, mogą z optymizmem, patrzeć w stronę rewanżowego spotkania 😊. Zanim jednak ono to już w sobotę Asseco Resovia Rzeszów rozegra rewanżowe spotkanie o grać albo nie grać o plusligowe medale z "Jurajskimi Rycerzami" z Zawiercia. A więc kolejne zawały "pasiastych" serc kibiców gwarantowane!

*foto: Kamciography